Al bladerend door het wetenschap boekje Kijk vond ik een leuk artikel over muziek.
Geschreven door iemand van Kijk zelf. leuk om een discussie op gang te brengen?
Er was een tijd dat alle muziek die je hoorde live gespeeld werd, omdat er geen techniek bestond om muziek vast te leggen. Muzikanten kochten bladmuziek en speelden hits van die tijd. Nou kan een beetje muzikant natuurlijk gewoon goed naar een uitvoering van een collega luisteren en het stuk naspelen. Dat was dan de illegale kopie van die tijd. Maar alles verandert als artiesten begin de twintigste eeuw hun muziek gaan opnemen. Nu kan iedereen de uitvoering van de originele artiest horen. Sommige muziekuitgevers en muziekanten proberen daadwerkelijk een tijdje om de verspreiding van muziekopnamen tegen te houden, maar er is geen redden aan. Het publiek wil opgenomen muziek dus dat krijgt het. Een complete nieuwe industrie komt op om in die behoefte te voorzien. met straatmuzikanten en de verkopers van bladmuziek hebben de opnameartiesten en hun uitgevers niks te maken.
De muziekindustrie zorgt dat artiesten hun muziek kunnen opnemen, en dat die opnamen vermenigvuldigd, verpakt, gepromott en verspreid worden. Een dure zaak, vooral die promotie. Maar een beperkt deel van de muzikanten leeft van de verkoop van muziekopnamen. Een nog veel kleiner deel wordt echt rijk.
Met de komst van het digitale tijdperk worden de kosten van het maken, vermenigvuldigen en verspreiden van muziek zo laag, dat de artiesten en hun fans de industrie niet meer nodig hebben. Alleen voor de marketing, het onder de aandacht vrengen van de artiesten bij een breed publiek, heeft de industrie nog nut, maar ook hier blijkt internet heel effectief te zijn om muzikant en consument bij elkaar brengen. De rol van de muziekindustrie lijkt uitgespeeld. Wat zou er gebeuren als we gewoon de muziekindustrie afschaffen? Als je zegt dat alle muziek gratis is, omdat het haast niks kost om te verspreiden en te maken?
Om te beginnen raken de mensen die in de industrie werken voor het grootste deel hun baan kwijt, zoals dat ook met veel uitgevers van bladmuziek is gebeurd Hoewel het altijd lullig is als iemand geen werk meer heeft, kunnen ze niet verwachten dat wij via aankoop van muziek hun baan subsidiëren. De kolenmijnen in Limburg bleven tenslotte ook niet open, toen ze niet meer rendabel waren.
Wat overblijft zijn de kunstenaars zelf. Kunnen we het ze wel aandoen om ze het brood uit de mond te stoten? De succesvolle muzikanten die voor hun inkomen volledig afhankelijk zijn van de verkoop van hun opnames zouden het zwaar kunnen krijgen. Die zouden in het ergste geval aan lager wal kunnen raken en zich om moeten laten scholen. Dat is heel zielig, zoals het ook zielig was toen de mijn werkers in Limburg werkeloos werden.
Maar het zal niet het einde zijn van de muziek. Een nieuwe generatie artiesten, die niet beter weet of er valt aan verspreiding van je werk geen geld te verdienen, zal andere middelen vinden. Live optreden, bijvoorbeeld. Het einde van de huidige muziekindustrie is niet het einde van de muziek of de muzikant. Misschien zullen we het ooit volkomen absurd vinden dat iemand die toevallig het geluk had een hitje te hebben geschreven daar tot de lengte van zijn dagen geld voor moet vangen.
Hetzelfde held voor schrijvers van teksten. Als ik een stuk voor KIJK schrijf, hoor ik elke keer als die tekst opnieuw wordt gebruikt een vergoeding te ontvangen (hm.. oeps :D). Ik voel het als mijn recht en ik vind zelfs dat ik te weinig krijg voor dat hergebruik. Maar is dat eigenlijk wel zo logisch? Ik ben akkoord gegaan met een bepaald bedrag om een stukje te schrijven. Dat vond ik toen kennelijk genoeg. Waarom zou i kdan elke keer opnieuw betaald moeten worden?
Mooie woorden. Maar ik zal dat geld nooit vrijwillig opgeven. Hetzelfde geld voor de muzikanten en de muziekindustrie. We zullen gedwongen moeten worden.
Let the talking begin!
